Πόσες κάμερες υπάρχουν στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων;

Στις 16 Απριλίου του 2005 η “Παρέμβαση κατοίκων” καλεί λαϊκή συνέλευση ενάντια στις κάμερες παρακολούθησης στους χώρους διέλευσης πεζών του ηλεκτρικού σταθμού Πετραλώνων. Αφορμή είναι η τοποθέτηση 12 καμερών έξω από τις αποβάθρες του σταθμού, εκεί όπου καθημερινά διέρχονται εκατοντάδες κάτοικοι της γειτονιάς μας.

Η συνέλευση αποφάσισε να βάψει με λαδομπογιά και να κουκουλώσει τις κάμερες, όπερ και εγένετο, παρά τη μεγάλη παρουσία σεκιουριτάδων στον χώρο. Ακολούθησε μικρή διαδήλωση στη γειτονιά.

Το κείμενο το οποίο καλούσε στη συνέλευση:

Ο «Μεγάλος αδελφός» είναι πια εδώ!

Από την τηλενάρκωση της τηλεόρασης, την προετοιμασία μέσω των τηλεπαιχνιδιών («Μεγάλος Αδελφός», «Survivor», κ.α.) στην ύπερξη, αποδοχή και επιβολή των καμερών παρακολούθησης μέσα στην μητρόπολη. Από την αναπαραγωγή της αποξένωσης, της αλλοτρίωσης, της απομόνωσης και της «επιβίωσης» με κάθε μέσο για την απόκτηση του χρηματικού επάθλου, μέχρι την καθημερινή εποπτεία στους δρόμους, η απόσταση δεν είναι μεγάλη. Με το πρόσχημα κυρίως της ασφαλούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων εδώ και πολλούς μήνες οι δρόμοι, οι πλατείες και τα διάφορα κεντρικά σημεία της Αθήνας γέμισαν με κάμερες. Με το ιδεολόγημα της ασφάλειας να λαμβάνει διαστάσεις υστερίας και να αναγάγει σε «μέγιστο κίνδυνο» για την κοινωνία τους μετανάστες, τους «περίεργους» νεολαίους ή μη, τους τοξικομανείς, τους μικροπαραβάτες και τους διάφορους φτωχοδιαβόλους η διασπορά των «εποπτικών ματιών» έφθασε παντού.

Στην γειτονιά μας όποιος κάτοικος θελήσει να περάσει από τα Άνω Πετράλωνα στα Κάτω και αντίστροφα, μέσω της γέφυρας του σταθμού του ΗΣΑΠ, είτε από τις σκάλες (σταθερές ή κυλιόμενες), είτε από το ασανσέρ, καταγράφεται υποχρεωτικά από 2 έως 12 κάμερες ανάλογα με τη διαδρομή που θα επιλέξει.

Όλο αυτό το πλήθος των «ηλεκτρονικών χαφιέδων» δεν ήρθε ξαφνικά. Πριν εμφανιστούν στον δρόμο, είχαμε αποδεχτεί την ύπαρξή τους στα αεροδρόμια, στα σουπερ-μάρκετ, στα ξενοδοχεία, στις τράπεζες, στις εισόδους πολυκατοικιών, τις δημόσιες επιχειρήσεις κ.α.

Όπως αποδεχθήκαμε τους χιλιάδες ένστολους ράμπο, που σουλατσάρουν στους δρόμους σπέρνοντας τον τρόμο, τους κάθε λογής ιδιωτικούς φρουρούς (security), τα κάγκελα στους δημόσιους χώρους (όπως αυτά που προσπαθούν ανεπιτυχώς να τοποθετήσουν και στο λόφο Φιλοπάππου), τους ντυμένους στα χακί δημοτικούς αστυνομικούς (απομεινάρια της επταετίας ή προάγγελους μίας νέας).

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν τίποτα άλλο από την επιδίωξη του ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής των ανθρώπων. Δεν είναι παρά μία πόλη φυλακή, την οποία προσπαθούν οι κυρίαρχοι να επιβάλλουν με διάφορα προσχήματα. Δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που πρέπει να αποφεύγουμε.