Ο αγώνας των εργατριών της Sisser-Palco.

Στις 5 Μαΐου του 2003 τα αφεντικά της πολυεθνικής εταιρίας Sisser-Palco ανακοινώνουν στις 560 εργαζόμενες το κλείσιμο του εργοστασίου στα Κάτω Πετράλωνα και την μεταφορά του σε βουλγαρικό έδαφος. Τα λόγια στελέχους της εταιρείας σε εφημερίδα της εποχής είναι το πρώτο μισό της υπόθεσης: «εμείς είμαστε παραγωγοί και όσο καπιταλιστικό και αν ισχύει στα αυτιά σας, παράγουμε όταν έχουμε πωλήσεις και με τις πωλήσεις πρέπει να έχουμε κέρδη». Το άλλο μισό είναι ο (τότε πρόσφατος) «αναπτυξιακός νόμος» του ελληνικού κράτους ο οποίος επιδοτεί τα αφεντικά προκειμένου να μετεγκατασταθούν στον βαλκανικό χώρο και κυρίως στην ειδική συνοριακή ζώνη που έχει δημιουργηθεί στην Βουλγαρία. Μία ζώνη εξευτελιστικών μισθών, μαύρης εργασίας, καμίας δυνατότητας συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Ένας μεγάλος αριθμός των εργατριών προέρχονται από τις γειτονιές των Πετραλώνων και του Θησείου. «Η πολυεθνική Σίσσερ-Πάλκο πήρε εργαζόμενες από την τρυφερή τους ηλικία, ίσως και κάτω από τα είκοσί τους χρόνια. Δούλεψαν στην πλειοψηφία τους πάνω από 20 χρόνια στο εργοστάσιο σε όλες τις βάρδιες, που άρχιζαν από τα άγρια χαράματα, το μεσημέρι ή το βράδυ. Σε ρυθμούς απίστευτης εντατικοποίησης της εργασίας, να μην προλαβαίνουν στο οκτάωρο ούτε να σηκώσουν τα μάτια τους, μια που έπρεπε να γαζώσουν σε 25 λεπτά 30 εσώρουχα ή 500 στη βάρδια τους».

Στις 13 Μαΐου οι εργάτριες συγκεντρώνονται στο χώρο του εργοστασίου και διαδηλώνουν στο υπουργείο Εργασίας. Έχουν προηγηθεί άλλες τρεις διαδηλώσεις, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.

.

Κάλεσμα σε λαϊκή συνέλευση από την “Παρέμβαση Κατοίκων”

Την Δευτέρα 26 Μαΐου η «Παρέμβαση κατοίκων Πετραλώνων, Θησείου, Φιλοπάππου, Κουκακίου» καλεί λαϊκή συνέλευση έξω από τον χώρο του εργοστασίου. Συμμετέχουν 500 περίπου άτομα, κάτοικοι των γειτονιών μας και εργαζόμενες του εργοστασίου.

.

Κάποιες σκέψεις γύρω από αυτή την συνέλευση

Στο φύλλο Οκτωβρίου της εφημερίδας «Παρέμβαση στις γειτονιές μας» που εκδίδει η «Παρέμβαση κατοίκων» διαβάζουμε κάποιες σκέψεις για την πρώτη λαϊκή συνέλευση που καλείται σε εργατικό χώρο: «Η ίδια η λαϊκή συνέλευση πέρα από το μαζικό της χαρακτήρα και τη μεγάλη παρουσία εργατριών της Palco, είχε πρωτόγνωρες διαδικασίες και ανώτερα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά από κάθε προηγούμενη συγκέντρωση για το ίδιο θέμα (ΠΑΜΕ, Ομοσπονδία, Εργατικό κέντρο Αθήνας).

Παρόλα αυτά υπήρχαν και ορισμένα σημεία που πρέπει να μας προβληματίσουν για να βρούμε τις αιτίες που τα προκάλεσαν. Όπως γιατί μετά την συζήτηση δεν μπόρεσε η συνέλευση να πάρει αποφάσεις ή να πραγματοποιήσει κάποια πράξη; Γιατί εκτός από την πρόεδρο και την γραμματέα του σωματείου της Σισσέρ-Palco δεν έγιναν παρεμβάσεις από άλλες εργαζόμενες; (…) Απ’ την άλλη οι εργάτριες που δεν είχαν ίσως ποτέ την ευκαιρία να μιλήσουν δημόσια, δίστασαν να πουν τις δικές τους απλές σκέψεις γι’ αυτό που τους συμβαίνει και φυσικά πέρα από λόγια ήθελαν προτάσεις για κάτι πιο άμεσο και χειροπιαστό σε σχέση με το μέλλον τους».

.

Διαδήλωση στο υπουργείο Εργασίας

Στις 16 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται μία ακόμη διαδήλωση στο υπουργείο Εργασίας.

Σήμερα το εργοστάσιο έχει μετατραπεί σε κάτι που είναι πολύ sic τα τελευταία χρόνια: σε πολυχώρο τέχνης, με διαμερίσματα loft στους ορόφους και χώρους πολιτιστικών εκδηλώσεων στο ισόγειο. Οι νέοι ιδιοκτήτες της Palco χρησιμοποιούν εν είδει φολκλόρ τόσο το βιομηχανικό περιβάλλον όσο και τα βιώματα των εργατριών σε εκείνα τα πατώματα. Εμείς κρατούμε τις μνήμες συλλογικού αγώνα και κάποιους ακόμα λόγους για να στεκόμαστε απέναντι στα αφεντικά αυτού του κόσμου.

* Τα αποσπάσματα είναι από το άρθρο «Με πρωτοβουλία της Παρέμβασης Κατοίκων λαϊκή συνέλευση στην Σισσέρ-Πάλκο», Γιάννης Γ., Παρέμβαση στις γειτονιές μας, Οκτώβριος 2003, φύλλο 2, σελ. 2.