Ανακοίνωση για τον κοινωνικό ξεσηκωμό της 12 Φλεβάρη 2012.
.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων της 12ης Φλεβάρη
Κάτω τα χέρια από την λαϊκή συνέλευση Χολαργού/Παπάγου και από όλες τις συνελεύσεις
Λίγα λόγια για τη συνέλευσή μας, τις άλλες συνελεύσεις γειτονιών, τη διαδήλωση της 12ης Φλεβάρη, τους συλληφθέντες που προφυλακίστηκαν και το ρόλο των ΜΜΕ…
Από το καλοκαίρι του 2011, κάθε εβδομάδα, κάτοικοι των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου συναντιόμαστε στις πλατείες των γειτονιών μας, συζητάμε, αποφασίζουμε και δρούμε συλλογικά, διεκδικώντας καλύτερους όρους ζωής. Οι λαϊκές συνελεύσεις μας έχουν πάρει μόνιμο χαρακτήρα, θεωρώντας πια πως οι συνθήκες επιβάλλουν περισσότερο από ποτέ να βγούμε από τα σπίτια μας, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να αναπτύξουμε συλλογικές αντιστάσεις, να δημιουργήσουμε τρόπους και δομές αλληλεγγύης και συντροφικότητας.
Διαγράφοντας μία πορεία παράλληλη με τις υπόλοιπες λαϊκές συνελεύσεις που δημιουργούνται σε κάθε γειτονιά και πληθαίνουν στην Αθήνα, τον Πειραιά και σε όλη τη χώρα, νιώθουμε πως είμαστε κομμάτι μιας συνολικής κίνησης που αναζητά συλλογικές απαντήσεις στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας μέσα από τη γνωριμία και την από κοινού δράση με ανθρώπους που μας ενώνουν κοινά προβλήματα και αγωνίες, αδιαμεσολάβητα, ξεπερνώντας διαχωρισμούς με βάση το χρώμα, το φύλο ή τη φυλή, χωρίς ιεραρχίες και ειδικούς.
Στους μήνες αυτούς, συναντηθήκαμε μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, συλλογικές κουζίνες, προβολές ταινιών, αγωνιστήκαμε ενάντια στα χαράτσια, στις μειώσεις των μισθών, των επιδομάτων και των συντάξεων και σε όλα τα σκληρά μέτρα που ήρθαν με τα Μνημόνια, οργανώσαμε δράσεις και πορείες στις περιοχές μας, δημιουργήσαμε τον κοινωνικό χώρο για την υγεία στο κατειλημμένο ΠΙΚΠΑ, συμμετείχαμε στις μεγάλες απεργίες και στα συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας.
Συμμετείχαμε συλλογικά και στην τελευταία μεγάλη διαδήλωση της Κυριακής 12Φλεβάρη, ημέρας ψήφισης του νέου μνημονίου. Βρεθήκαμε πλάι σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, σε μια κινητοποίηση πρωτόγνωρης μαζικότητας. Αντιμετωπίσαμε την σκληρή επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων στην από νωρίς «κατεχόμενη» πλατεία Συντάγματος. Επίθεση με σαφή στόχο να κρατήσει άδεια την πλατεία και να στείλει όλους όσους διαμαρτύρονταν από νωρίς σπίτια τους. Ωστόσο, οι διαδηλωτές παρέμειναν στους δρόμους, ακολούθησαν μεγάλης έκτασης συγκρούσεις με την αστυνομία και επιθέσεις κατά τραπεζών και μεγαλοκαταστημάτων, έκφραση μιας αγανάκτησης που μετατρέπεται σε οργή κατά της οικονομικής καταπίεσης, που ζούμε όλο και πιο έντονα.
Τις επόμενες ημέρες, παρακολουθήσαμε στα ΜΜΕ τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας που ζήσαμε, καθώς το μόνο που είδαν από όλα τα παραπάνω ήταν 50.000 διαδηλωτές (!!) και κάποια κατεστραμμένα κτίρια. Οργιστήκαμε παρακολουθώντας τη διαπόμπευση των τεσσάρων διαδηλωτών που είχαν την «τύχη» να επιλεγούν -από τους 79 συλληφθέντες και 170 προσαχθέντες της Κυριακής- ως εξιλαστήρια θύματα και προς παραδειγματισμό να τους αποδοθούν βαριές κατηγορίες χωρίς κανένα στοιχείο και τελικά να προφυλακιστούν. Ο ένας, μάλιστα, από τους προφυλακισθέντες, ο Παναγιώτης Κ., βρισκόταν εκείνη τη μέρα στο μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Αγίας Παρασκευής στην οποία συμμετέχει ενεργά. Πριν καν απολογηθούν, οι τέσσερις συλληφθέντες, από διαδηλωτές βαφτίστηκαν εγκληματίες, δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες τους στο ίντερνετ και σε δελτία ειδήσεων, με δημοσιογράφους και αστυνομία να καλούν τους πολίτες να καταδώσουν ό,τι γνωρίζουν, εισάγοντας νέες πρακτικές καταπολέμησης ειδικά για το «έγκλημα» της διαδήλωσης.
Το τελευταίο διάστημα, παρακολουθούμε, άλλωστε, τα ΜΜΕ να έχουν αναλάβει ένα ρόλο συκοφάντησης και τρομοκράτησης όλων όσων αντιδρούν και αντιστέκονται, με πρόσφατο παράδειγμα το άρθρο του Β.Γ. Λαμπρόπουλου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 1ης Μαρτίου 2012. Στο εν λόγω άρθρο, ο δημοσιογράφος παραθέτει -με προκλητικά αποσπασματικό τρόπο- κομμάτια της ανακοίνωσης της λαϊκής συνέλευσης Χολαργού-Παπάγου, επιχειρώντας χυδαία να συνδέσει το κείμενο με τον εμπρηστικό μηχανισμό που βρέθηκε στο σταθμό του Αιγάλεω στις 25 Φλεβάρη. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να το χαρακτηρίσει ως «προκήρυξη-προειδοποίηση»!! Πρόκειται για ένα κείμενο, που μοιράστηκε εν όψει των κινητοποιήσεων κατά της ψήφισης του Μνημονίου 2 από τη λαϊκή συνέλευση Χολαργού-Παπάγου, απευθυνόταν στους εργαζόμενους του Μετρό και τους καλούσε να μη συμμορφώνονται στις εντολές της διοίκησης της Αττικό Μετρό και της αστυνομίας και να κρατούν ανοιχτούς τους σταθμούς του κέντρου τις ώρες των διαδηλώσεων, ώστε να διευκολύνεται η προσέλευση και η αποχώρηση των διαδηλωτών. Προφανώς, το κείμενο αυτό δε θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με όσα ο δημοσιογράφος γράφει. Το άρθρο του «Βήματος» δεν είναι παρά ένα από μια σειρά δημοσιευμάτων όπου επιχειρείται η στοχοποίηση κάθε ακηδεμόνευτου και αντιεραρχικού εγχειρήματος, κάθε συλλογικής αντίστασης ενάντια σε όσα μας επιβάλλουν.
Γνωρίζουμε πως όλοι όσοι επιλέγουμε να αμφισβητούμε έμπρακτα την υπονόμευση των ζωών μας, όλοι όσοι επιχειρούμε να δρούμε πέρα από την πεπατημένη των πολιτικών παραγόντων, όταν πληθαίνουμε τους απειλούμε. Ξέρουμε πως μας θέλουν κλεισμένους στα σπίτια μας. Καταλαβαίνουμε πως κάθε ζωντανό και αυθόρμητο κίνημα, όταν μαζικοποιείται και ριζοσπαστικοποιείται τους φοβίζει, γι’ αυτό θα συκοφαντηθεί και θα στοχοποιηθεί με κάθε τρόπο.
Εμείς όμως δε φοβόμαστε!
Συνεχίζουμε να είμαστε στους δρόμους και να αγωνιζόμαστε όλες και όλοι μαζί για την κοινωνική και πολιτική ανατροπή.
Στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη
Στεκόμαστε αλληλέγγυες-οι σε όσους διώκονται για τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες