Skip to content
Το πρωί της Πέμπτης 30 περίπου κάτοικοι των γειτονιών μας απέκλεισαν για 2 ώρες την Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Πειραιώς στην οδό Τριών Ιεραρχών. “Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”, “όχι στα χαράτσια και στους εκβιασμούς, δεν πληρώνουμε τους λογαριασμούς” τα συνθήματα που έδιναν το πολιτικό στίγμα της δράσης.
Την ίδια στιγμή, στο διπλανό ψιλικατζίδικο, στο εξώφυλλο της κρεμασμένης εφημερίδας τραβούσε την προσοχή η είδηση ότι “με κυρώσεις απειλούνται οι τράπεζες, που τον τελευταίο καιρό βάζουν μονομερώς χέρι σε μισθούς και συντάξεις πολιτών οι οποίοι καθυστερούν δώσεις δανείων και πιστωτικών καρτών”. Μία ακόμη επιβεβαίωση για τον στοχευμένο προσανατολισμό της κίνησής μας;
Δεν πρόκειται απλά για μία απόφαση, αλλά για ετυμηγορία: δεν πληρώνουμε κανένα χαράτσι και καλούμε και τους υπόλοιπους κατοίκους των γειτονιών μας να μην πληρώσουν. Και σε αυτή την επιλογή κανένας δεν θα πορευτεί μόνος του, αλλά θα έχει δίπλα του, ακόμα και στην κρίσιμη στιγμή, όλους εμάς, όλους εσάς.
Παράλληλα με την οργάνωση της αλληλεγγύης και της αυτοάμυνάς μας θέτουμε σε κίνηση και κάποιες συμβολικές δράσεις με ουσιαστικό, όμως, περιεχόμενο. Έτσι, νωρίς το πρωί της Πέμπτης καλούμε σε συγκέντρωση στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων (από τη μεριά των Άνω Πετραλώνων) για να πραγματοποιήσουμε δράσεις σε οικονομικά κέντρα της γειτονιάς.
Την επομένη το απόγευμα, στις 7, στην πλατεία Μερκούρη συνεχίζουμε τη συζήτηση για την συνδιαμόρφωση των επόμενων βημάτων μας. Το Σάββατο, στις 7 το απόγευμα, στην ίδια πάλι πλατεία οργανώνουμε τη συλλογική μας κουζίνα.
Ας ξανανταμώσουμε την αξιοπρέπειά μας στους δρόμους της αυτοοργάνωσης και της αντίστασης…
Το απόγευμα της Κυριακής 25 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε η λαϊκή συνέλευση κατοίκων των γειτονιών μας με θέμα συζήτησης τα νέα χαράτσια και την οργάνωση της συλλογικής άρνησης πληρωμής τους. Ποσοτικά εμπλουτισμένη με νέους γειτόνους και γειτόνισσες, η συζήτηση δεν άργησε να ανοίξει και να κινηθεί σε δύο κατά βάση κατευθύνσεις: την απόπειρα επαφής και επικοινωνίας με τους υπαλλήλους της ΔΕΗ (και των εφοριών) και τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης και οργάνωσης της αυτοάμυνάς μας σε περίπτωση που γίνει απόπειρα διακοπής ρεύματος σε σπίτι ή κατάσχεσής του από τράπεζες. Οι προτάσεις για δράσεις (συμβολικές ή ουσιαστικές) ήταν αρκετές και πολύ άμεσα κάποιες από αυτές θα δρομολογηθούν.
Τα νέα από την επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία Συντάγματος και της διακοπής του δελτίου ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης για να μην μεταδοθεί παρέμβαση φοιτητών στο στούντιο, οδήγησαν στην απόφαση να γίνει μία μικρή πορεία στους δρόμους των Άνω Πετραλώνων μετά το τέλος της συνέλευσης. Λίγο μετά τις 9.30 το βράδυ ξεκίνησε η διαδήλωση η οποία πέρασε από την Τρώων και την Τριών Ιεραρχών καλώντας τους κατοίκους να βγουν στους δρόμους. Οι αντιδράσεις ήταν θετικές, οι χειρονομίες -ότι σε αυτές τις συνοικίες βαδίζουμε μαζί από την ίδια πλευρά- απλόχερες, η προσμονή μας για πιο έντονη δραστηριοποίηση των ανθρώπων με τα κοινά φάνηκε να έχει βάση και προοπτικές.
Η εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα είναι γεμάτη. Ας πορευτούμε κρατώντας τη ζεστασιά του συνθήματος που φωνάζαμε χθες το βράδυ “θα ‘ρθουνε για εισπράξεις, θα ‘ρθουνε για εισφορές, το μόνο που θα πάρουνε σφαλιάρες και κλωτσιές”…
Τα νέα μέτρα οικονομικής μας αφαίμαξης δε θα μπορούσαν να μην απασχολήσουν τους ανθρώπους που βρισκόμαστε και συζητάμε στα πλαίσια της λαϊκής συνέλευσης των γειτονιών μας. Έτσι, στη συλλογική κουζίνα της Κυριακής, στήθηκε μία συζήτηση η οποία κατέληξε στην απόφαση η επόμενη λαϊκή συνέλευση στην πλατεία Μερκούρη να είναι μονοθεματική, να την απασχολήσει ο τρόπος μαζικής και συλλογικής οργάνωσης της άρνησης πληρωμής των νέων χαρατσιών.
Όλοι και όλες, λοιπόν, είναι ευπρόσδεκτοι και ευπρόσδεκτες σε αυτή τη συζήτηση. Για να σταματήσουμε να σκύβουμε το κεφάλι, να δηλώσουμε έμπρακτα – επιτέλους – ότι η ανοχή μας τελείωσε!
Αυτή την Παρασκευή η λαϊκή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στον πεζόδρομο της Αθηναδώρου, στα Κάτω Πετράλωνα. Πρόκειται για το σημείο όπου πριν από κάποιες ημέρες μία δράκα ρατσιστών προκάλεσε υλικές ζημιές σε σπίτι μεταναστών από το Πακιστάν.
Είναι μία ακόμη δήλωση αλληλεγγύης και προέκτασης των σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί με τους μετανάστες γείτονές μας.
Κείμενο της λαϊκής συνέλευσης για ρατσιστική επίθεση στα Κάτω Πετράλωνα, σε σπίτι μεταναστών από το Πακιστάν.
Την Πέμπτη 1η Σεπτέμβρη, γύρω στη μία το βράδυ, μια ομάδα περίπου έξι ατόμων επιτέθηκε σε σπίτι μεταναστών από το Πακιστάν, στα Κάτω Πετράλωνα. Οι επιτιθέμενοι έσπασαν τα τζάμια, την ώρα που οι κάτοικοι του σπιτιού ήταν μέσα και κοιμόντουσαν. Στο συγκεκριμένο σπίτι (ένα ημιυπόγειο περίπου τριάντα τετραγωνικών με τζαμαρία στην πρόσοψη) μένουν πέντε άνθρωποι, οι οποίοι φυσικά κινδύνευσαν από την επίθεση. Οι ίδιοι μετανάστες είχαν δεχτεί φυσική επίθεση και δύο ημέρες νωρίτερα. Κόσμος της γειτονιάς, που ενημερώθηκε για το περιστατικό κατέβηκε στο σημείο και, μαζί με περίοικους, στάθηκε αλληλέγγυος στους μετανάστες, τόσο εκείνο τα βράδυ όσο και τα επόμενα. Οι μετανάστες συμμετείχαν στην επόμενη λαϊκή συνέλευση της γειτονιάς μας, προκειμένου να αναζητηθούν τρόποι στήριξης των ανθρώπων που δέχτηκαν την επίθεση αλλά και να ανοίξει πεδίο συζήτησης και δράσης απέναντι στο όλο και αυξανόμενο φαινόμενο επιθέσεων με ρατσιστικά χαρακτηριστικά σε γειτονιές της Αθήνας.
Ο κίνδυνος δεν είναι να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να βρεθούμε σε ένα φασιστικό κόσμο. Ο κίνδυνος είναι ότι πέσαμε στο κρεβάτι την προηγούμενη νύχτα σε έναν κόσμο που είχε γίνει φασιστικός, χωρίς να το πάρουμε είδηση…
χωρίς να πάρουμε είδηση πως γυρίσαμε την πλάτη μας σε μετανάστες που δέχονταν επίθεση, στους διπλανούς μας που βρίσκονταν σε ανάγκη. Λέγοντας πως δεν μας αφορά, φροντίζοντας μόνο τους εαυτούς μας. Οι συνθήκες φτώχειας (διανοητικής και υλικής) που μας επιβάλλονται σήμερα πατάνε στον ατομικισμό, που εύκολα καλλιεργήθηκε τα προηγούμενα καταναλωτικά χρόνια.
Εμείς επιλέγουμε η γειτονιά μας να μην είναι ένας χώρος από τον οποίο είμαστε απλώς περαστικοί. Είναι ο τόπος όπου ζούμε, συναντιόμαστε, αλληλεπιδρούμε. Δημιουργώντας προσωπικές σχέσεις, μέσα από συλλογικές κουζίνες, λαϊκές συνελεύσεις και δράσεις, συνθέτουμε δίκτυα υποστήριξης και αλληλεγγύης. Είναι ένα τέτοιο περιβάλλον που μπορεί να αρθρώσει αντιστάσεις απέναντι στην λεηλασία της ζωής μας.
Οι μετανάστες και οι μετανάστριες είναι οι γείτονες και οι γειτόνισσές μας, όπως και καθένας και καθεμία που ζει δίπλα μας. Δεν διαχωρίζουμε τους ανθρώπους βάσει του χρώματος, της γλώσσας ή της θρησκείας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε αυτούς, όχι μόνο γιατί τους αναγνωρίζουμε ως κομμάτι μας, αλλά και γιατί αυτοί βιώνουν ως εργάτες τη μέγιστη εκμετάλλευση. Αντιστεκόμαστε σε ρατσιστικά στερεότυπα που εκτρέφουν φαινόμενα βίας και δεν θα επιτρέψουμε το διαχωρισμό μας ως καταπιεσμένων. Η δαιμονοποίηση των μεταναστών χρησιμοποιείται ως η καλύτερη βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής αγανάκτησης.
Για αυτούς τους λόγους και για όλους τους λόγους του κόσμου κάθε ρατσιστική επίθεση θα μας βρει απέναντί της. Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών, για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
