Μήνας: Οκτώβριος 2011

Μέσα της δεκαετίας του ‘60 και οι Ατταλειώτες πρόσφυγες που ζουν σε παράγκες στους λόφους του Φιλοπάππου μεταστεγάζονται στα πέτρινα σπίτια που συγκροτούν σήμερα τον συνοικισμό του Ασυρμάτου, στα Άνω Πετράλωνα. Ένα από αυτά τα σπίτια, στα όρια του συνοικισμού, στην οδό Τιμοδήμου θα στεγάσει το τοπικό ΠΙΚΠΑ. Ήταν ο χώρος πρωτοβάθμιας περίθαλψης για εκατοντάδες προσφυγικές οικογένειες, αποκλεισμένες από το δημόσιο σύστημα υγείας, περιθωριοποιημένες κοινωνικά. Ήταν ο χώρος πρωτοβάθμιας περίθαλψης και για εκατοντάδες οικογένειες Πετραλωνιτών, καταδικασμένες στην ανέχεια και στην εξαθλίωση, συνακόλουθο μίας γειτονιάς ταξικά προσδιορισμένης. Τα δελτία εμβολιασμών και οι καρτέλες ιατρικής παρακολούθησης, λησμονημένα στο πέρασμα του χρόνου, αλλά κομμάτι της μνήμης αρκετών οικογενειών, παραμένουν καταχωνιασμένα στα ντουλάπια του Πίκπα για να θυμίζουν αυτή τη νοητή γραμμή που συνδέει τις τότε ανάγκες της γειτονιάς με τις σημερινές.

Από τη μεριά μας η υγεία, η ελεύθερη πρόσβαση σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα. Επιπλέον δε, οραματιζόμαστε μια υγεία που δε θα ορίζεται απλά ως απουσία ασθένειας και όπου η ιατρική δε θα ασκεί την εξουσία της πάνω στον πάσχοντα. Βλέπουμε τη θεραπεία ως μια ανθρωποκεντρική διαδικασία στην οποία εμπλεκόμαστε όλοι και όλοι οφείλουμε να συμμετέχουμε ισότιμα. Από τη μεριά του κράτους, οτιδήποτε δεν επιφέρει κέρδος, πλέον δε σχεδιάζεται να υπάρχει ως παροχή, ως πρόνοια. Ας φέρουμε στο μυαλό μας διάφορες στιγμές από μία επίσκεψή μας σε ένα πρωινό ιατρείο στο νοσοκομείο ή σε μία εφημερία, για να σκιαγραφήσουμε αυτήν την συνθήκη αποκλεισμού ολοένα και μεγαλύτερων κοινωνικών κομματιών: Το εισιτήριο για να εξεταστούμε από έναν γιατρό, τα υπέρογκα ποσά που απαιτούνται για τις διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις, τις τεράστιες ουρές και αναμονές τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία καλύπτουν ολοένα και λιγότερες εξετάσεις, ολοένα και λιγότερα αναγκαία φάρμακα. Ένα μεγάλο θύμα του Μνημονίου είναι το επίπεδο περίθαλψης.

Για το λόγο αυτό από τις αρχές του Οκτώβρη 2011 η λαϊκή συνέλευση κατοίκων των γειτονιών μας αποφάσισε να οργανώσει στο κατειλημμένο Πίκπα τον επονομαζόμενο κοινωνικό χώρο για την υγεία. Πιάνοντας το νήμα από εκεί που είχε μείνει το Πίκπα όταν έκλεισε πριν από 8-9 χρόνια, σκοπός αυτού του εγχειρήματος είναι η παροχή πρωτοβάθμιας περίθαλψης στους ανθρώπους της γειτονιάς. Και ενώ λοιπόν το δημόσιο σύστημα υγείας αποκλείει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, εμείς αποφασίσαμε να χτίσουμε μία αυτοοργανωμένη δομή πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη γειτονιά μας, μέχρι εκεί βέβαια που φθάνουν οι δυνάμεις μας. Σκοπός μας δεν είναι να φτιάξουμε ένα ιδιωτικό ιατρείο, ανταγωνιστικό σε αυτά που υπάρχουν στη γειτονιά. Σκοπός μας δεν είναι το κέρδος, ούτε να μαζέψουμε πελατεία. Αυτό που θέλουμε είναι να μπορούμε να προσφέρουμε μία πρώτη υπηρεσία σε έναν άνθρωπο όταν θα την χρειαστεί άμεσα, προτού τρέξει κατευθείαν στο νοσοκομείο. Να χρησιμοποιήσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία των γιατρών για ενημέρωση γύρω από νοσήματα που έχουν ήδη διαγνωστεί και για προβλήματα κατά τη θεραπεία. Θέλουμε όλοι μαζί (υγειονομικοί και μη) να συζητήσουμε για την υγεία μας, για το σώμα μας, να ακούσουμε τη γνώμη του πάσχοντος και ο πάσχον να ακούσει τη γνώμη μας. Για το σκοπό αυτό ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων (παθολόγος, χειρουργός, ορθοπεδικός, ωτορινολαρυγγολόγος, πνευμονολόγος, ψυχίατρος, ρεφλεξιολόγος) βρίσκονται εκ περιτροπής στο χώρο για να παρέχουν σε πρώτη φάση:

• συμβουλευτική, επίλυση αποριών και υποστήριξη σε χρόνιες παθήσεις και γενικότερα σε θέματα ψυχικής και σωματικής υγείας (δεν γίνεται φυσικά συνταγογράφηση φαρμάκων

• ενημέρωση σε θέματα φαρμακευτικής αγωγής και εναλλακτικών λύσεων

• μέτρηση πίεσης και σακχάρου, καθώς και αξιολόγηση εργαστηριακών εξετάσεων

• σεμινάρια αυτομόρφωσης και άλλα

Όλα αυτά δε σημαίνουν πως ήρθαμε να υποκαταστήσουμε το καταρρέον δημόσιο σύστημα υγείας ή να προσφέρουμε «φιλανθρωπία». Ούτε βέβαια να εγκαταλείψουμε τους κοινωνικούς αγώνες και να ασχοληθούμε με «κοινωφελές έργο» αλλά αντίθετα να δοκιμάσουμε να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας. Όπως ήδη αναφέρθηκε, πιστεύουμε ότι η υγεία δεν αφορά μόνο τις εξειδικευμένες γνώσεις ενός ειδικού και ότι η θεραπεία δεν αφορά μόνο την επίσκεψη σε ένα ιατρείο. Γι’ αυτόν τον λόγο, εκτός από επαγγελματίες της υγείας, στην προσπάθεια συμμετέχουν και μη υγειονομικοί, καθώς όλοι έχουμε εμπειρίες (σύντομες ή πιο επιμηκυμένες χρονικά) από μία ασθένεια τις οποίες μπορούμε να μοιραστούμε μεταξύ μας και να δώσουμε λύσεις. Με λίγα λόγια όλοι μπορούμε σε κάποιο βαθμό να σταθούμε «θεραπευτικά» δίπλα σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Όσο περισσότερο το εγχείρημα αυτό πλαισιωθεί από ανθρώπους (υγειονομικούς και μη) τόσο περισσότερο ανοίγονται οι δυνατότητες για μεγαλύτερη προσφορά, για περισσότερα πράγματα. Και είναι κάτι το οποίο το θέλουμε και το επιδιώκουμε.

Γι’ αυτό το λόγο σας προσκαλούμε να περάσετε και εσείς ένα απόγευμα Τρίτης ή Τετάρτης από τον κοινωνικό χώρο υγείας, να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε, να μας πείτε τη γνώμη σας, την ιδέα σας, να συμμετάσχετε και εσείς εάν το επιθυμείτε. Εξάλλου, να μην το ξεχνάμε, το πέτρινο σπίτι που στέγασε κάποτε την υπηρεσία του ΠΙΚΠΑ αποτελούσε σημαντικό κεφάλαιο στην κοινωνική ζωή της γειτονιάς. Είναι στη γειτονιά και ανήκει στη γειτονιά. Και γι’ αυτό το λόγο αντί να το βλέπουμε παρατημένο και κλειστό το καταλάβαμε πριν από κάποια χρόνια και επιχειρούμε να στήσουμε (με τα σωστά και τα λάθη του) σε αυτό δομές οι οποίες θα καλύπτουν τις υγειονομικές και κοινωνικές ανάγκες της γειτονιάς. Είναι κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη!

Ο κοινωνικός χώρος για την υγεία λειτουργεί κάθε Τρίτη και Τετάρτη, 5 με 8 το απόγευμα. Για οποιαδήποτε πληροφορία, διευκρίνιση, ερώτηση μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο τηλέφωνο 69 72 75 16 20.

Κοινωνικός χώρος για την υγεία στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα «πέτρινα» των Άνω Πετραλώνων)

Η αυριανή συνέλευση της ομάδας για την τροφή θα πραγματοποιηθεί στις 8 το βράδυ στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου στα Άνω Πετράλωνα). Η θεματική της είναι η εξεύρεση ενός σταθερού χώρου όπου θα στεγάζεται το δίκτυο διανομής προϊόντων που βρίσκεται σε εμβρυακή μορφή και οι συλλογικές μας κουζίνες. Με όλες τις προοπτικές, φυσικά, που ανοίγονται για το μέλλον…

Τη συνέλευση της προηγούμενης Παρασκευής απασχόλησε ο απολογισμός του διημέρου της απεργίας, των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο κέντρο της Αθήνας και της κίνηση μας τόσο σε επίπεδο γειτονιάς όσο και σε κεντρικό επίπεδο. Η έκταση των τοποθετήσεων και η φορτικότητα που κυριάρχησε σε κάποιες στιγμές δεν έδωσε τη χρονική δυνατότητα να συζητηθούν άλλα τρέχοντα ζητήματα.

Ένα από αυτά είναι και οι λογαριασμοί της ΔΕΗ που έχουν αρχίσει από αυτήν την εβδομάδα να αποστέλλονται μαζικά, έχοντας ενσωματωμένο και το χαράτσι για τα ακίνητα. Στην επόμενη συνέλευση το βασικό θέμα συζήτησης θα είναι να βρούμε τους τρόπους να μην πληρώσουμε το συγκεκριμένο χαράτσι, να επιλέξουμε τις μορφές δράσης προς αυτή την κατεύθυνση και να οργανώσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης για να μην επιτρέψουμε να γίνει διακοπή ρεύματος σε κανένα σπίτι γείτονα ή γειτόνισσας.

Μετά το τέλος της συνέλευσης θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα. Ραντεβού, λοιπόν, την Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα για τα περαιτέρω…

Το μεσημέρι της Κυριακής, στις 2, θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα η συλλογική κουζίνα της λαϊκής συνέλευσης. Με το φαγητό σας ή χωρίς, είστε όλοι και όλες ευπρόσδεκτες.

Η λαϊκή συνέλευση των γειτονιών μας, υλοποιώντας την απόφασή της, συμμετείχε και τις δύο ημέρες που μας πέρασαν στην 48ωρη γενική απεργία. Προηγήθηκε το απόγευμα της Τρίτης διαδήλωση στους δρόμους των Άνω και των Κάτω Πετραλώνων, με τα γραφεία του Πασοκ στην πλατεία Ηούς να δέχονται την ανάλογη εικαστική παρέμβαση.

Η Τετάρτη ξεκίνησε με πρωινό αποκλεισμό τραπεζών στην Τριών Ιεραρχών στα Άνω Πετράλωνα και στη συνέχεια με διαδήλωση μέσω Θησείου και Ομόνοιας και κατάληξη στην Πατησίων. Πορευτήκαμε με δικό μας πανό και μαζί με άλλες συνελεύσεις γειτονιών (Αγία Παρασκευή, Πατήσια) μέχρι την πλατεία Συντάγματος όπου και παραμείναμε μέχρι το απόγευμα.

Την Πέμπτη η διαδήλωση που ξεκίνησε από τον ηλεκτρικό των Πετραλώνων ακολούθησε το δρομολόγιο μέσα από το Κουκάκι και του Μακρυγιάννη με κατάληξη την πλατεία Συντάγματος. Στην λεωφόρο Αμαλίας, στο ύψος του τραμ, είχαμε την δικιά μας συνάντηση με τις κάθετες αλυσίδες του ΠΑΜΕ και το κωμικοτραγικό περιστατικό να πλησιάζουν κάποιους από εμάς δύο κοπέλες (μέλη σωματείου του ΠΑΜΕ) για να δείξουν στους υπόλοιπους… συντρόφους τους ότι μας γνωρίζουν, καθώς είχαν φοβηθεί ότι είμαστε αναρχικοί επειδή κάποιοι φορούσαμε μαύρα ρούχα! Η συνέλευση παρέμενε ως μπλοκ στην Φιλελλήνων, μαζί με άλλα -πρωτοβάθμια ή μη- σωματεία και συνελεύσεις γειτονιών, μέχρι το απόγευμα, ενώ κατά διαστήματα αναπτύσσονταν συγκρούσεις των διαδηλωτών με τις αστυνομικές δυνάμεις κατά μήκος του δρόμου.

Και τις δύο ημέρες, καθώς οι κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας καταλάγιαζαν, βρεθήκαμε το βράδυ στην πλατεία Μερκούρη, συζητώντας και απολογίζοντας τα γεγονότα, διαμορφώνοντας την κίνησή μας.

Έκτακτη ενημέρωση

Στην αποψινή, προγραμματισμένη, συνάντηση της λαϊκής συνέλευσης στην πλατεία Μερκούρη για να αποφασίσουμε πώς θα κινηθούμε στην αυριανή ημέρα, αποφασίστηκε να συγκεντρωθούμε στις 10 το πρωί στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων (από την μεριά των Άνω Πετραλώνων) και με πορεία μέσω του Κουκακίου να καταλήξουμε στην πλατεία Συντάγματος.

Παρά το γεγονός ότι η ενημέρωση γίνεται την τελευταία στιγμή (για λόγους αυτονόητους), είστε όλοι και όλες ευπρόσδεκτοι και ευπρόσδεκτες.

Οι λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές μας ξεκίνησαν το 2002, για να μη περιφραχτεί ο λόφος του Φιλοπάππου. Από τότε, για μια σειρά ζητήματα που αφορούν στη ζωή μας, τοπικά αλλά και συνολικότερα, οι λαϊκές συνελεύσεις έγιναν ο τρόπος με τον οποίο οργανωνόμαστε. Ο χώρος που συναντιόμαστε, συζητάμε, αποφασίζουμε και δρούμε από κοινού, ισότιμα, αντιιεραρχικά, και αυτοοργανωμένα.

Από τον περασμένο Μάιο, ξαναβρεθήκαμε όλοι μαζί, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για την κρίση. Να δούμε πως μπορούμε να αντισταθούμε στη συνολική επίθεση που κράτος, τράπεζες, ΔΝΤ και Ε.Ε. έχουν εξαπολύσει απέναντι σε όλη την κοινωνία. Για να δούμε πώς το θυμό και την απόγνωση που ένοιωθε καθένας και καθεμία μόνη της, θα τον μετατρέψουμε σε έμπρακτη και συλλογική αντίσταση και αντεπίθεση. Μακριά από ειδικούς και σωτήρες που ιδέα δεν είχαν και δεν έχουν για τις δικές μας ανάγκες, επιθυμίες και ζωές.

Ταυτόχρονα, προσπαθούμε να φτιάξουμε, για μας και όλους όσοι μένουν στη γειτονιά, ένα δίκτυο και μια σειρά από δομές, ώστε καμία και κανένας να μη βρεθεί αβοήθητος απέναντι στην ανεργία, τη φτώχια, την εξαθλίωση, την πείνα που στο τέλος θα αντιμετωπίσουμε. Δομές που θα προσπαθούν να αμφισβητήσουν τη λογική του χρήματος, του εμπορεύματος, της ιδιοκτησίας. Ξέρουμε καλά ότι νησίδες μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορούν να υπάρξουν. Πιστεύουμε όμως ότι ο δρόμος για την ρήξη και την ανατροπή για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο περνούν μέσα απ’ τον αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση που μας επιβάλλουν, χτίζεται μέσα στην αλληλεγγύη των καταπιεσμένων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους αποφάσισε η λαϊκή συνέλευση να ξεκινήσει και τις συλλογικές κουζίνες: Μαγειρεύουμε, είτε πολλοί μαζί, είτε ο καθένας σπίτι του και μετά μαζευόμαστε και τρώμε σε κάποια πλατεία, ώστε, όποιος θέλει, όποια έχει ανάγκη, όποιος περνάει, να μπορεί να έρθει και αυτός να φάει. Και όχι μόνο γι’ αυτό: έτσι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, συζητάμε τα προβλήματα μας, φτιάχνουμε ένα τόπο, όπου κανένας-καμία δε νοιώθει μόνη και αβοήθητη, όπου θα ξέρουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα μας στηρίξουν. Μαγειρεύουμε και τρώμε όλοι μαζί, γιατί θεωρούμε ακόμη πως το φαγητό δεν θα πρέπει να είναι η «επιβράβευση» της δουλειάς και του κόπου καθενός μας χωριστά, αλλά δικαίωμα και το αποτέλεσμα του κόπου όλων, ίσο μερίδιο στο οποίο θα πρέπει να έχει ο καθένας και η καθεμία.

Δε θέλουμε όμως να μείνουμε μόνο σε αυτό. Θέλουμε να καταφέρουμε να προμηθευόμαστε τρόφιμα με πολύ χαμηλό κόστος, ερχόμενοι σε επαφή κατευθείαν με παραγωγούς που χρειάζονται και αυτοί στήριξη απέναντι στην κρίση και βγάζοντας από τη μέση τους μεσάζοντες και το ΦΠΑ του κράτους. Θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε ένα μέρος των αναγκών μας, με το λίγο που μπορεί να φυτέψει ο καθένας στο μπαλκόνι ή την ταράτσα του, λίγο που γίνεται πολύ αν είμαστε και μεις πολλοί και καθένας καλλιεργεί και κάτι διαφορετικό. Θα ψάξουμε να βρούμε μια εγκαταλελειμμένη έκταση για να φτιάξουμε το λαχανόκηπο της γειτονιάς. Θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε μόνιμες εγκαταστάσεις για να μαγειρεύουμε για πολλά άτομα και να τρώμε όλοι μαζί, πιο συχνά από μια φορά την εβδομάδα. Και όλα αυτά, όχι μόνο γιατί σε λίγο θα είναι πολλοί αυτοί/ ες που γύρω μας θα πεινάνε στην κυριολεξία. Γιατί αυτό είναι ένας τρόπος να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας, να μην εξαρτόμαστε από κανένα. Για να ξέρουμε τι τρώμε, χωρίς χημικά, φάρμακα και μεταλλαγμένα. Για να μην είναι αυτό που τρώμε φτιαγμένο από κάποιον, σε κάποιο μέρος του κόσμου ή εδώ στην ελλάδα, που και αυτός βρίσκεται στην ίδια ή χειρότερη μοίρα από μας, που και αυτός πεινάει, που και αυτόν τον εκμεταλλεύεται το αφεντικό του και το κράτος του.

Αλλά, όλα αυτά, όσο πιο πολλοί/ες είμαστε, τόσο πιο εύκολα θα γίνουν. Και επειδή δεν υπάρχει κανείς για να μας σώσει, πρέπει, αν πιστεύουμε ότι μόνο όλοι μαζί και συλλογικά θα βρούμε λύσεις σε αυτό που συμβαίνει (που όσο πάει θα γίνεται και χειρότερο), να συμμετέχουμε όλοι.

Γι αυτό σας καλούμε και σας στην επόμενη συλλογική κουζίνα (θα δείτε την αφίσα που κολλάμε κάθε φορά σε όλη την γειτονιά). Να φάμε όλοι μαζί, να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να αστειευτούμε και να γελάσουμε, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και πώς.

Από την Τρίτη που μας έρχεται, 11 Οκτωβρίου, ξεκινάει τη λειτουργία του ο κοινωνικός χώρος για την υγεία στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου στα Άνω Πετράλωνα).

Η υποβάθμιση και αποδιοργάνωση του συστήματος υγείας, ο αποκλεισμός ολοένα και περισσοτέρων ανθρώπων από αυτό οδήγησε τη λαϊκή συνέλευση στην απόφαση να επιχειρηθεί για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια η λειτουργία του κοινωνικού χώρου για την υγεία. Η περίθαλψη που θα παρέχεται θα είναι πρωτοβάθμια και άμεσα συνδεδεμένη με τον συμβουλευτικό χώρο υποδοχής ο οποίος θα λειτουργεί παράλληλα στην κατάληψη και θα αποτελείται από υγειονομικούς και μη.

Για τον μήνα Οκτώβριο, λοιπόν, ο κοινωνικός χώρος για την υγεία θα λειτουργεί κάθε Τρίτη (5 με 8 το απόγευμα και Τετάρτη (5.30 με 8 το απόγευμα). Την Τετάρτη στις 8 γίνεται και η ανοιχτή συνάντηση της σχετικής ομάδας εργασίας της λαϊκής συνέλευσης.

Μετά από μία σειρά αφισοκολλήσεων και μοιρασμάτων στις λαϊκές αγορές των Πετραλώνων και του Κουκακίου καθώς και πόρτα-πόρτα σε μαγαζιά και πολυκατοικίες, η χθεσινή λαϊκή συνέλευση κέντρισε το ενδιαφέρον σε καμιά 100αριά άτομα, ανάμεσά τους και αρκετά νέα πρόσωπα.

Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης απασχόλησε η προγραμματισμένη απεργία στις 19 του μήνα και οι παρεμβάσεις, σε σχέση με αυτήν, που θα μπορούσαν να γίνουν σε επίπεδο γειτονιάς. Η διαδήλωση που προγραμματίστηκε για το απόγευμα της 18ης Οκτώβρη, σε συνδυασμό με παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους που έχουν σαν χωροταξικό σημείο αναφοράς τις γειτονιές μας, συμπύκνωσαν τις διάφορες απόψεις που κατατέθηκαν.

Σε μία από τις επόμενες συνελεύσεις το ζήτημα της άρνησης πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ και η δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης το οποίο θα κινητοποιείται σε περίπτωση διακοπής του ρεύματος αναμένεται να λάβει συγκεκριμένες μορφές. Ήδη σκέψεις υπάρχουν, το τηλέφωνο της συνέλευσης για άμεση και έκτακτη επικοινωνία είναι δημοσιοποιημένο, η πρόθεση είναι ξεκάθαρη: κανένα σπίτι δεν θα μείνει χωρίς ρεύμα.

Από εκεί και πέρα οι αντιδομές της συνέλευσης αρχίζουν αγάλι-αγάλι να αποκτούν υλικότητα και έτσι από την Τρίτη 11 Οκτωβρίου θα αρχίσει τη λειτουργία του ο κοινωνικός χώρος για την υγεία, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ.

Η επόμενη λαϊκή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου, στις 8 το βράδυ, στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα.