Λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων – Θησείου – Κουκακίου

Λίγα λόγια για τον αγώνα των κατοίκων για ελεύθερο Φιλοπάππου

Από τον Νοέμβρη του 2002 οι κάτοικοι των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, υπερασπίστηκαν την ελεύθερη 24ωρη πρόσβαση στον μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο πρασίνου στην πόλη της Αθήνας, τον λόφο Φιλοπάππου έκτασης 700 στρεμμάτων.

Στα πλαίσια της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων και εν’ όψει των Ολυμπιακών αγώνων οι οποίοι θα έφερναν τεράστια κέρδη στο κράτος και τα ιδιωτικά συμφέροντα, η ΕΑΧΑ (Ανώνυμη εταιρεία ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων Αθήνας), το Υπουργείο Πολιτισμού μαζί χέρι – χέρι με ιδιωτικά συμφέροντα επιχείρησαν την “αξιοποίηση” του λόφου Φιλοπάππου η οποία περιελάμβανε φυλάκια, εισητήρια, ωράριο λειτουργίας, τσιμεντοποίηση, κατασκευή θεάτρου (τύπου Λυκαβηττού), κατασκευή με τσιμέντα έκθεσης γλυπτικής, καταπατήσεις κάθε είδους, καφετέρια, πωλητήριο και περίφραξη συνολικά του λόφου με κάγκελα.

Ο διαρκής αγώνας των κατοίκων μέσα από ισότιμες και ανοιχτές διαδικασίες, μακριά από λογικές ανάθεσης, με βάση την σύνθεση σε ότι αφορά την λήψη αποφάσεων, το σεβασμό στην διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη, κράτησε το λόφο ανοιχτό χωρίς κάγκελα και εισιτήριο, προστάτεψε το φυσικό περιβάλλον (από σειρά εμπρησμών για διάνοιξη δρόμων) κατά το καλοκαίρι του 2003, πέτυχε να διατηρηθεί η αρμονική συνύπαρξη αρχαίων μνημείων, ανθρώπων και οικοσυστήματος μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, εκδηλώσεις αντιπληροφόρησης, συλλογή υπογραφών, γλέντια, χορούς, συζητήσεις και διαδηλώσεις.

Στις 16 Μαϊου 2013 δικάζονται 3 γειτονές μας με την κατηγορία ότι με “πειθώ και φορτικότητα υποκινούσαν την ρίψη της περίφραξης” .

Μια κατηγορία η οποία λειτουργεί εκδικητικά και κατασταλτικά. Εκδικητικά προς τρεις ανθρώπους οι οποίοι συμμετείχαν στο κίνημα του Φιλοπάππου και συνεισέφεραν πάρα πολλά πράγματα σε αυτόν τον αγώνα και ταυτόχρονα κατασταλτικά και εκφοβιστικά προς όλους του κατοίκους οι οποίοι αντέταξαν το δικό τους, συλλογικό «συμφέρον» απέναντι στα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου και νίκησαν.

Πριν από τις 3 Νοεμβρίου 2002 ξέραμε ότι κανένας δε ρωτούσε την γνώμη μας για τίποτα. Τώρα πια ξέρουμε, τίποτα δεν είναι το ίδιο, ξέρουμε ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε την συλλογική θέλησή μας για τα ζητήματα που μας αφορούν».

Ο αγώνας για το λόφο του Φιλοπάππου δεν έγινε από μεμονωμένα άτομα, από κάποιους ειδικούς και «φορτικούς» ανθρώπους, αλλά από όλους εμάς που νοιαζόμαστε για τις γειτονιές μας και την ίδια, εντέλει, τη ζωή μας.

Κανένας γείτονας δεν είναι μόνος του. Να καταρίψουμε τις κατηγορίες για ηθική αυτουργία για την καταστροφή των καγκέλων -και άλλα- ενάντια σε μέλη της λαϊκής συνέλευσης για τον λόφο Φιλοπάππου.

Είναι σημαντικό όχι μόνο να αθωωθούν οι 3 σύντροφοι-γείτονές μας, αλλά να συντρίψουμε το κατηγορητήριο της ηθικής αυτουργίας όπου διαχρονικά και αόριστα και χωρίς κανένα στοιχείο αποδίδονται κατηγορίες σε συγκεκριμένα άτομα για δράση λαϊκών συνελεύσεων και αντιστάσεων. Αν γίνει δεκτό το κατηγορητήριο θα είναι νομολογία για τις δίκες αγωνιστών στη Κερατέα και την Χαλκιδική που αντιμετωπίζουν και αυτοί παρόμοιες αόριστες κατηγορίες για υποκίνηση και ηθική αυτουργία.

Αλληλεγγύη-συλλογικότητα-αυτοοργάνωση

Όλοι και όλες στη δίκη την Πέμπτη 16 Μαϊου 2013

στα δικαστήρια της Ευελπίδων, κτίριο 8, 9 π.μ.

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση της “Επιτροπής κατοίκων Πετραλώνων” για την απόπειρα εμπρησμού του σπιτιού κατοίκων των Άνω Πετραλώνων που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις για μία ανθρώπινη γειτονιά και ενάντια στις αυθαιρεσίες και παρανομίες των μαγαζιών.

.

Δολοφονική επίθεση σε βάρος κατοίκου στα Άνω Πετράλωνα

Τα Άνω Πετράλωνα, με τη συνδρομή των κατοίκων τους, έχουν καταφέρει έως σήμερα να διατηρήσουν το χαρακτήρα της γειτονιάς. Είναι ο τόπος που ενώ βρίσκεται μία ανάσα από το κέντρο της Αθήνας σου παρέχει το δικαίωμα να κατοικήσεις, να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, να συνυπάρξεις με τους φίλους και γείτονες σου. Είναι ο τόπος που ακόμη χαίρεσαι να περπατάς χωρίς να βιάζεσαι να κλειστείς στο σπίτι σου, να κάθεσαι στον ίσκιο της πλατείας Μερκούρη, να σκαρφαλώνεις στα μονοπάτια του λόφου Φιλοπάππου.

 Από το 2008 η γειτονιά μας και ιδιαίτερα το τμήμα αυτής που ξεκινά από το λόφο Φιλοπάππου και εκτείνεται έως την οδό Δημοφώντος, κινδυνεύει να καταστραφεί από την ανεξέλεγκτη ίδρυση επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, μεζεδοπωλεία, καφέ, μπαρ). Με τη «συνδρομή» εφημερίδων και free press ξεκίνησε η διαφήμιση της περιοχής μας ως ο «γραφικός παράδεισος της Αθηναϊκής διασκέδασης». Η δημοτική αρχή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, επέτρεψε και επιτρέπει στα οικονομικά συμφέροντα της νύχτας να εγκατασταθούν στη γειτονιά μας και να λυμαίνονται αυτή. Τη στιγμή αυτή σε ακτίνα μικρότερη των 400 μέρων λειτουργούν περισσότερα από 30 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ενώ εκκρεμεί η αδειοδότηση πολλαπλάσιων επιχειρήσεων. Οι περισσότερες των επιχειρήσεων λειτουργούν καθ’ υπέρβαση των αδειών ίδρυσης τους, πολλές από αυτές άνοιξαν και λειτουργούν επί σειράς ετών χωρίς καμία αδειοδότηση, όλες καταλαμβάνουν παράνομα το σύνολο των πεζοδρομίων στερώντας κάθε πρόσβαση και ασφαλή διέλευση στους κατοίκους.

Η δημοτική αρχή έως σήμερα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Χορηγεί άκριτα νέες άδειες χωρίς να ελέγχει την τήρηση αυτών. Αδιαφορεί για την ασφαλή διαβίωση των κατοίκων.

 Οι κάτοικοι προσπαθούν να προστατέψουν το δικαίωμα στην ασφαλή διαβίωση με συνεχείς καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες καταλήγουν στο συνεχή εμπαιγμό τους. Τον Οκτώβριο του 2009, ένας από εμάς τους κατοίκους, δέχθηκε τρομοκρατική εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του. Κάηκε ο ισόγειος όροφος του σπιτιού του και κινδύνευσαν τα μικρά παιδιά του και οι ηλικιωμένοι γονείς του. Το Μεγάλο Σάββατο, στις 4:45 τα ξημερώματα ακολούθησε δεύτερη απόπειρα εμπρησμού, αυτή τη φορά στο σπίτι κατοίκων στην οδό Τρώων. Οι δράστες έριξαν δύο βόμβες μολότοφ στην είσοδο της κατοικίας τους στον ισόγειο όροφο και στην μπαλκονόπορτα του πρώτου ορόφου, με στόχο τον εμπρησμό των κατοικιών. Η άμεση αντίδραση των ενοίκων ήταν και πάλι αυτή που απέτρεψε την εξάπλωση της φωτιάς και την αποφυγή θυμάτων. Για δεύτερη φορά δε θρηνήσαμε θύματα από καθαρή τύχη.

Η «ευθύνη» των ανωτέρω κατοίκων εξαντλείται στο γεγονός ότι από κοινού με την επιτροπή κατοίκων Άνω Πετραλώνων απαιτούν από τις αρμόδιες αρχές τον σεβασμό στο δικαίωμα της κατοικίας και της ασφαλούς διαβίωσης.

Ως κάτοικοι δηλώνουμε ότι:

• Η επίθεση στο σπίτι ενός από εμάς αποτελεί επίθεση στα σπίτια όλων μας.
• Θα προστατέψουμε τη γειτονιά μας απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα που την απειλούν με καταστροφή.
• Καλούμε το σύνολο των κατοίκων από κοινού να προστατεύσουμε τον τόπο που επιλέξαμε να κατοικήσουμε.
• Γνωρίζουμε στους θαμώνες των μαγαζιών ότι η δική τους διασκέδαση στηρίζεται στον καθημερινό εκφοβισμό και τρομοκράτηση των κατοίκων

Η επιτροπή κατοίκων Άνω Πετραλώνων

Ενώ συμπληρώνουμε τέσσερα χρόνια από τότε που εισήλθαμε στην τελευταία φάση της καπιταλιστικής κρίσης, παρατηρούμε μία έντονη και επίμονη κίνηση από την μεριά των αφεντικών για ενσωμάτωση και αφομοίωση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων των από-τα-κάτω.

Εντοπίζουμε αυτή την κίνηση σε κομματικούς μηχανισμούς, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (και την θολούρα που συνοδεύει το περιεχόμενο και τους στόχους τους) και σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικά κονδύλια (όπως π.χ. τα ΕΣΠΑ που χρηματοδοτούν τη δημιουργία συνεργατικών επιχειρήσεων ή την εργασία σε κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία κ.τ.λ.).

Αυτό το κείμενό μας, λοιπόν, παρόλο που συγκεκριμενοποιείται σε έναν κομματικό μηχανισμό αποτελεί προϊόν ενός γενικότερου προβληματισμού και μία συζήτησης που είναι σε εξέλιξη στη συνέλευση του ΚΧΥ και συχνά αποτυπώνεται στα κείμενα τα οποία δημοσιοποιούμε. Στο σύντομο μέλλον θα καταθέσουμε μία πιο αναλυτική και ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος.

.

Εμείς θα μιλάμε για εμάς

Την προηγούμενη εβδομάδα διαβάσαμε ρεπορτάζ και συνεντεύξεις οι οποίες παρουσίαζαν τη συλλογικότητα «Αλληλεγγύη για όλους». Στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν άτομα της συλλογικότητας (και ένα μέρος της δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο left.gr) μαθαίνουμε ότι «η ‘‘αλληλεγγύη για όλους’’ δημιουργήθηκε από κόσμο με συμμετοχή σε διάφορα κινήματα και δομές αλληλεγγύης και στα πλαίσια της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη και ενίσχυση του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης».

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 2012, διαβάζαμε σε φύλλο της εφημερίδας «Αυγή» τον Τάσο Κορωνάκη (μέλος της συντονιστικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ) να λέει: Οι δομές της αλληλεγγύης έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των πολιτικών του Μνημονίου. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα που στερούνται τα στοιχειώδη αγαθά που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, όπως τροφή, στέγη και φάρμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν επιδιώκει να φτιάξει τις “δικές του” δομές αλληλεγγύης, αλλά να διευκολύνει την επικοινωνία και τον συντονισμό και να στηρίξει με κάθε τρόπο τις ήδη υπάρχουσες.

Και λίγο παρακάτω μαθαίνουμε ότι: η πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη για Όλους” αποσκοπεί στο να ενισχύσει αλλά και να παράσχει οργανωτικούς και οικονομικούς πόρους σε 3.000 περίπου δομές αλληλεγγύης οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα.

Και αναρωτιόμαστε, λοιπόν, εμείς: τι δουλειά έχει ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα υγείας όπως είναι ο κοινωνικός χώρος για την υγεία της ΛΣ Πετραλώνων, Θησείου και Κουκακίου να συμπεριλαμβάνεται μέσα σε ένα παρακλάδι μίας κομματικής δομής; Για εμάς η λέξη αυτοοργάνωση συνοδεύεται και από την επιδίωξη ανάληψης της ζωής και των αποφάσεών μας στα χέρια μας. Χωρίς αντιπροσώπους, χωρίς διαμεσολαβητές, έξω και ενάντια σε ιεραρχικές δομές. Ο πατρόνας αυτής της πρωτοβουλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, έχει μήπως κάποια σχέση με τις παραπάνω αξίες; Μήπως…

Και αναρωτιόμαστε, επίσης, ποιός έχει εξουσιοδοτήσει έναν κομματικό φορέα να αναλάβει «την διευκόλυνση της επικοινωνίας ανάμεσα στις δομές». Πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου κάποιοι εκατοντάδες άνθρωποι σπάζαμε τα κεφάλια μας να στήσουμε μία συντονιστική δομή των λαϊκών συνελεύσεων και των συνελεύσεων γειτονιάς. Ήταν μία πρωτοβουλία η οποία στηριζόταν στην άμεση επαφή στα αμφιθέατρα και στην αναζήτηση κοινών εδαφών. Σήμερα, αυτή η «συντονιστική πρωτοβουλία» του «Αλληλεγγύη για όλους» σε ποια ακριβώς επαφή και σχέση βασίζεται; Μήπως σε αυτή των κομματικών σχέσεων;

Σε εκείνο το άρθρο της «Αυγής» (που παραθέσαμε και παραπάνω) ο Κορωνάκης μιλάει και για ενίσχυση με οικονομικούς πόρους σε δομές αλληλεγγύης διάσπαρτες στην Ελλάδα. Να υποθέσουμε ότι το γεγονός ότι συμπεριλαμβανόμαστε στις «αλληλέγγυες δομές» του ιστότοπου αποτελεί μία ανοιχτή πρόσκληση για μία τέτοια οικονομική ενίσχυση; Και επειδή δημιουργείται μία θολούρα για το εάν «τα παίρνουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ», έχουμε να δηλώσουμε απλά και κατανοητά κάποια πραγματάκια.

Το εγχείρημά μας παραμένει αυτόνομο, αυτοοργανωμένο, μία απόπειρα αυτοθέσμισης πάνω στα ζητήματα της υγείας. Δεν έχει καμία σχέση με κομματικούς και δημοτικούς μηχανισμούς (ούτε τις παραφυάδες τους). Δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία, με μη κυβερνητικές οργανώσεις, με επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια. Και ως τέτοιο θα συνεχίσει.

Είχαμε διαβάσει και εμείς πριν κάμποσο καιρό τις εσωτερικές οδηγίες προς τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ να «διεισδύουν» στις δομές αλληλεγγύης και στις συνελεύσεις γειτονιών. Είχαμε ακούσει και εμείς για το κονδύλι υποστήριξης δομών αλληλεγγύης που είχε κοπεί από τα κεντρικά της Κουμουνδούρου. Είχαμε υποψιαστεί ότι πολλά εγχειρήματα θα μετατραπούν σε μία δεξαμενή ψήφου για την αδημονούσα αριστερή κυβέρνηση. Και περιμέναμε (και περιμένουμε) να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια αφομοίωσης και ενσωμάτωσης. Βλέπετε, ο αστερισμός της εξουσίας είναι εκτυφλωτικός.

Δεν σκοπεύουμε, όμως, να σιωπήσουμε. Το αυτονόητο που αναμένουμε είναι να απαλειφτεί η δομή του κοινωνικού χώρου για την υγεία από τον ιστότοπο της «Αλληλεγγύης για όλους». Έχουμε τους τρόπους, έχουμε χτίσει τις σχέσεις, έχουμε βρει και τα κουράγια να μιλήσουμε εμείς για εμάς, για το εγχείρημά μας και τα περιεχόμενά του.